Amyloodinium
معرفی
- Class : Dinophyceae
- Family : Oodiniaceae
- Amyloodinium ocellatum معمول ترین و مهم ترین دینوفلاژلای انگلی ماهی است
- این انگل موجب شیوع و تلفات جدی در آبهای گرم لب شور و شور می شود و اغلب به عنوان مهم ترین پاتوژن ماهیان دریایی تلقی می شود
- طغیان انگل می تواند به سرعت اتفاق بیفتد و 100% تلفات طی چند روز بدهد
- آمیلیواودینوم کماکان یکی از مهم ترین موانع برای پرورش ماهیان دریایی در آب های گرم است
- بیش از 100 گونه ماهی نسبت به این انگل حساس می باشند
مورفولوژی
- دینوسپور های انگل های جنس آمیلواودینیوم به صورت قدامی خلفی فشرده شده اند و هیچگونه محافظی ندارند
- تروفونت ها گلابی تا بیضی شکل و تا 350µm طول دارند. تروفونت ها دیواره سلولزی شامل صفحات کپسولی دارند
- تروفونت ها دیواره سلولزی شامل صفحات کپسولی دارند
- یک حلقه اسموفیلیک ناحیه قاعده را احاطه می کند به همراه یک صفحه اتصالی با تعداد زیادی ریزوئید نخی شکل
- ریزوئیدها در قاعده خود بزرگ می شوند که کمک می کند در عمق سلول میزبان فرو بروند.
- یک استوموپود 30 میکرومتری همراه صفحه اتصالی وجود دارد. این ارگانل موجب اتصال تروفونت به عمق می شود و همچنین می تواند در تغذیه کردن هم نقش داشته باشد
- گرانول های نشاسته و واکوئل های غذایی که حاوی سیتوپلاسم میزبان می باشند در سراسر سیتوپلاسم تروفونت پراکنده اند و کلروپلاست ها دیده نمی شوند
- پس از تغذیه، تروفونت از میزبان جدا می شود، ریزوئیدها را به داخل می برد و تبدیل به تومونت می شود
- تا 256 دینوسپور در داخل کیسه با دیواره مشترک ایجاد می شود. دینوسپورها 8 تا 13.5 میکرومتر طول و 10 تا 12.5 میکرومتر پهنا دارند.
- اندازه دینوسپورها در یک گونه تقریبا مساوی است و تعداد دینوسپورهای تولید شده در تومونت بستگی به سایز تروفونت دارد
- دیده شده که دینوسپورهای آمیلیواودینیوم دارای یک ساقه هستند (مشابه استوموپود تروفونت ها)
- یک تروفونت می تواند از سلول های اپیتلیای متعددی همزمان تغذیه کند
دامنه میزبانی
- آمیلیواودینوم اوسلاتوم یکی از معدود انگل هایی هست که می تواند هم ماهیان غضروفی و هم ماهیان تلئوست را آلوده کند
- تقریبا تمام ماهیان که در شرایط اکولوژیکی مناسب این انگل زندگی می کنند نسبت به این انگل حساس هستند
- کیلی فیش ها، مارماهیان استخوانی آمریکا، مولی و برخی ماهیان دیگر نسبت به عفونت مقاوم هستد
- دلقک ماهی حساس تر از Striped bass و Striped bass حساس تر از تیلاپیای موزامبیک
- ماهیانی که لایه موکوسی ضخیم دارند و ماهیانی که کمبود اکسیژن را تحمل می کنند مقاوم ترند
- حتی ماهیان آب شیرینی مثل سنترارکید، تیلاپیا یا گوبی در زمانی که در آب های شور وارد می شوند نسبت به آلودگی حساس هستند
بروز بیماری
- آمیلواودینیوم یک انگل آب های گرم است و در دماهای بالاتر حدت بیشتری دارد بنابراین در مناطق معتدل تر، فقط در ماه های گرم یک مشکل محسوب می شود
- دمای مطلوب برای تقسیم تومونت و اسپورزایی بین 23 تا 27 درجه سانتیگراد عنوان شد
- تقسیم تومونت محدود به دمای 16 تا 30 درجه سانتیگراد است و در دمای پایین تر از 17 درجه سانتیگراد عفونت رخ نمی دهد
- دما همچنین میزان مقاومت به شوری را تحت تاثیر قرار می دهد.
- شوری مورد نیاز در آمیلیواودینیوم حتی مهم تر از دمای مطلوب است
- بهترین میزان شوری برای اسپورزایی و تقسیم تومونت ها تا 50 psu می باشد
- کمترین میزان مورد نیاز شوری نیز بین 12-20psu بسته به گونه می باشد هر چند آلودگی در شوری 5psu نیز گزارش شده است
- پایین بودن میزان اکسیژن محلول معمولا همراه با اپیدمی بیماری می باشد
- باکتری ها و پروتوزوآ ها می توانند رشد آمیلیواودینیوم را محدود کنند . اینها موجب تاخیر در بیرون آمدن دینوسپورها و کشتن تومونت های اسپورزا پیش از بیرون آمدن دینوسپورها می شوند
- گاهی مرگ و میر شدید در اثر عفونت ملایم رخ می دهد. این بدان معناست که هیپوکسی تنها علت مرگ نیست و بر هم خوردن تعادل اسمزی و عفونت ثانویه میکروبی در اثر آسیب اپیتلیوم نیز می تواند دلیل ضعف و مرگ باشد
- در کشت سلولی هاله بزرگی از سلول های نکروز شده دیده شد که به خاطر عادت تغذیه ای انگل و نه تولید توکسین بود
- ماهیان نسبت به عفونت مجدد مقاومت ناچیزی نشان می دهند
علائم بالینی
- بی اشتهایی
- افسردگی
- اختلال شنا (شنا در نزدیکی سطح آب)
- سختی تنفس
- خارش
- آبشش ها معمولا اولین محل هجوم بیماری هستند ولی در آلودگی شدید پوست، باله ها و چشم ها نیز درگیر می شوند
- پوست ممکن است ظاهری غباری شکل داشته باشد
- آلودگی شدید (تا 200 تروفونت در هر فیلامنت) موجب هایپرپلازی شدید آبشش، التهاب، خونریزی و نکروز می شود
تشخیص
- علائم بالینی
- برای تشخیص قطعی حتما باید لام میکروسکوپی تهیه شود
- PCR
- ELISA
- dinospore agglutination
- و ...
کنترل و درمان
- تروفونت ها و تومونت ها نسبت به درمان مقاوم ترند
- دوز کشنده مس در تومونت ها 10 برابر بیشتر از دوز کشنده در دینوسپورهاست
- مس : فرم آزاد مس در آب باید بین 0.12–0.15 mg/l به مدت 10 تا 14 روز نگه داشته شود
- مس برای بی مهرگان و جلبک ها به شدت سمی است
- antimalarial chloroquine diphosphate : 10 روز مواجهه با دوز 5–10 mg/l
- گران است و برای ماهی های خوراکی Approved نشده است
- فرمالین
- نیتروفورازون
- مالاشیت گرین
- پتاسیم پرمنگنات
- حمام آب شیرین
- در صورت نیاز درمان تکرار شود
BACK TO TOP
