هیستولوژی دستگاه تنفس ماهی
جهت مشاهده متن کامل مقاله اینجا کلیک کنید
کلیات
ماهیان استخوانی ازآبشش به عنوان سطوح اصلی تنفسی استفاده میکنند.
ساختارهای تنفسی فرعی نیز نظیر پوست، دایورتیکولوم های حلقی و دهانی، روده و... وجود دارد مخصوصا در گونه هایی که مدتی از عمر خود را در خارج از آب زندگی میکنند.
ساختار تنفسی در الاسموبرانش ها
دراکثرآنها پنج جفت شکاف آبششی وجود داردکه شکاف ها توسط سپتوم های عضلانی بین آبششی از هم جدا میشوند.
هر سپتوم دارای کمان آبششی، شعاع های آبششی، یک رگ خونی آوران و یک زوج عروق خونی وابران است.
ماهیان غضروفی دارای اسپیراکل اند که شکاف آبششی تحلیل رفته است و درست در پشت چشم قرار گرفته است و با حفره آبششی مرتبط است.
در گونه های پلاژیک اسپیراکل تحلیل رفته است و یا وجود ندارد.
ساختار تنفسی در ماهیان استخوانی یا تلوئست
آنها دارای چهار جفت کمان آبششی اند که از کف تا سقف حفره دهانی کشیده شده اند.
هریک از چهار زوج آبشش توسط اسکلت استخوانی یا غضروفی حمایت میشوند و همراه با عضلات مخطط دور کننده و نزدیک کننده حرکت میکنند.
در نهایت آبشش ها توسط سرپوش آبششی (اپرکولوم) محافظت میشوند.
